ابروها از ویژگی های مهمی هستند که میتوانند بر تمام صورت تأثیر بگذارند. روند ابرو در طول زمان به طرق مختلف تغییر کرده است و هر دهه سبک و استایل خاص خود را داشته است.
دهه 1920
- ابروهای نازک و پررنگ
- قوس بالا
- تأثیر فیلم های صامت
- استفاده زیاد از موچین
- کلاسیک و آوانگارد
در دهه 1920، ابروها نازک و پررنگ بودند و قوس بالایی داشتند. این سبک توسط فیلمهای صامت محبوب شد، زیرا ابروهای پررنگ روی پرده بزرگ بهتر به نظر میرسیدند.
دهه 1930
- ابروهای طبیعی تر
- قوس ملایم تر
- تأثیر ستاره های فیلم
- کمتر موچین
- شیک و زنانه
در دهه 1930، ابروها کمی طبیعیتر شدند و قوس ملایمتری پیدا کردند. این سبک توسط ستارههای فیلم مانند مارلین دیتریش و گریس کلی محبوب شد.
دهه 1940
- ابروهای کامل و پر
- قوس قوی
- تأثیر جنگ جهانی دوم
- نمادین و قوی
در دهه 1940، ابروها کامل و پر شدند و قوس قوی داشتند. این سبک توسط زنان جنگ جهانی دوم که در تلاش برای به دست آوردن ظاهری جسورتر و قوی تر بودند، محبوب شد.
دهه 1950
- ابروهای نازک و کوتاه
- تأثیر آدری هپبورن
- کمتر طبیعی
- ظریف و پیچیده
در دهه 1950، ابروها نازک و کوتاه شدند. این سبک توسط آدری هپبورن محبوب شد و به نمادی از ظرافت و پیچیدگی تبدیل شد.
ابروها یکی از مهمترین اجزای صورت هستند که تاثیر بسزایی در زیبایی و بیانگر حالات فرد دارند. در طول تاریخ، سبک و استایل ابروها دستخوش تغییرات چشمگیری شده است.
در قرون گذشته، ابروهای پرپشت و تیره مد بود. در دوره رنسانس، ابروها را نازک و هلالی می کردند تا پیشانی گسترده تر به نظر برسد.
قرن هجدهم و نوزدهم
در قرن هجدهم، ابروها همچنان نازک و هلالی بودند، اما در اواخر قرن نوزدهم، ابروهای پرپشت و طبیعی رواج یافت. در این دوره، مدل ابروها مانند ابروهای بازیگر معروف مارلین دیتریش بود.
در دهه 1920، ابروها بار دیگر نازک شدند و شکل هلال مانند را به خود گرفتند. این سبک تا دهه 1950 ادامه داشت، زمانی که ابروهای پرتر و طبیعی تر رایج شدند.
دهه 1960 و 1970
در دهه 1960، ابروهای ضخیم و پرپشت با الهام از بازیگرانی مانند آدری هپبورن مد شد. این سبک تا دهه 1970 ادامه داشت، زمانی که ابروهای نازک تر با حالت طبیعی تری رواج یافت.
در دهه 1980، ابروهای پرپشت و تیره دوباره به مد بازگشتند. این سبک تا دهه 1990 ادامه داشت، زمانی که ابروهای نازک و بیش از حد برداشته شده رایج شدند.
روند ابرو در طول دهه ها دائما در حال تغییر است و هر دوره سبک منحصر به فرد خود را دارد.
در دهه 1920، ابروهای نازک و قوس دار، نماد زرق و برق و تجمل بودند. این سبک با بازیگران و ستاره های فیلم های صامت مانند کلارا بو و گریتا گاربو محبوب شد.
دهه 1930
در دهه 1930، ابروهای طبیعی تر و پرتر رایج شدند. هنرپیشه هایی مانند جین هارلو و جینجر راجرز این سبک را popularyzovali.
در دهه 1940، ابروهای کمانی شکل با قوس ملایم محبوبیت پیدا کردند. این سبک با بازیگران هالیوود مانند لورن باکال و ریتا هیورث مرتبط است.
دهه 1950
در دهه 1950، ابروهای پهن و پر با قوس مشخص تر، ترند شدند. این سبک نماد سبک راک اند رول و نوجوانان عصیانگر بود.
در دهه 1960، ابروهای طبیعی و بی حالت رایج شدند. این سبک با فرهنگ هیپی و جنبش ضد جنگ مرتبط است.
دهه 1970
در دهه 1970، ابروهای پر و پر از بوته در بین زنان و مردان طرفدار پیدا کردند. این سبک با فرهنگ دیسکو و جنبش آزادی خواهانه زنان گره خورده است.
در دهه 1980، ابروهای باریک و برداشته شده ترند شدند. این سبک با فرهنگ پانک و موج نو مرتبط است.
آرایش ابرو یکی از مهمترین عواملی است که میتواند به کلی چهرهی شما را تغییر دهد. ابروها قاب چشمهای شما هستند و میتوانند بیانگر احساسات شما باشند. در طول دههها، روند ابرو به طور چشمگیری تغییر کرده است و این روند همچنان در حال تکامل است.
در دهه 1920، ابروهای نازک و کمانی مد بودند. این ابروها که اغلب با موچین یا نخ برداشته میشدند، ظاهری بسیار مصنوعی و اغراقآمیز ایجاد میکردند. در دهه 1930، ابروها کمی ضخیمتر و طبیعیتر شدند، اما همچنان کمانی بودند.
دهه 1940 و 1950
در دهههای 1940 و 1950، ابروهای ضخیم و پهن مد شدند. این ابروها اغلب فقط با شانه مرتب میشدند و ظاهری بسیار طبیعی و زیبا ایجاد میکردند. در دهه 1960، ابروها دوباره نازکتر شدند، اما این بار به شکل صاف و زاویهدار.
در دهه 1970، ابروهای طبیعی و بدون آرایش مد شدند. این ابروها اغلب فقط با برس مرتب میشدند و ظاهری بسیار طبیعی و بیدردسر ایجاد میکردند. در دهه 1980، ابروها دوباره ضخیمتر و پرپشتتر شدند، اما این بار با شکل طبیعیتر.
دهه 1990 تا کنون
در دهههای 1990 تا کنون، روند ابرو به طور مداوم در حال تغییر بوده است. در دههی 1990، ابروهای بسیار نازک و برداشته شده مد بودند، در حالی که در دههی 2000، ابروهای ضخیمتر و پرپشتتر مد شدند. در سالهای اخیر، ابروهای طبیعی و بدون آرایش دوباره محبوب شدهاند.
ابروها تاثیر زیادی بر روی ظاهر ما دارند و در طول زمان، روندهای ابرو به شدت تغییر کرده است.
در دوران دهه ۱۹۲۰، ابروهای بسیار نازک و کمانی شکل مد بود. این ظاهر به خوبی با آرایش چشم های تیره و لب های قرمز آن زمان هماهنگ می شد.
دهه ۱۹۳۰: بازگشت ابروهای پرپشت
در دهه ۱۹۳۰، روند ابرو به سمت ابروهای پرپشت تر و طبیعی تر تغییر کرد. این ابروها به صورت مورب شکل داده شده و رشته های ابرو به سمت بالا شانه می شدند.
در دهه ۱۹۴۰، ابروهای گرد و قوسی شکل محبوب شدند. این ابروها به صورت هلالی شکل داده شده و نوک آنها کمی به سمت بالا کشیده می شد.
دهه ۱۹۵۰: ابروهای کمرنگ و نازک
در دهه ۱۹۵۰، دوباره روند ابروها به سمت ابروهای نازک تر تغییر کرد. این ابروها به صورت مستقیم شکل داده شده و اغلب نوک آنها به صورت بسیار ملایم به سمت بالا کشیده می شد.
در دهه ۱۹۶۰، ظهور سبک های آرایش مانند چشم گربه ای، منجر به محبوبیت ابروهای بلند و گوشه دار شد. این ابروها به صورت مستقیم شکل داده شده و به سمت بیرون شانه می شدند.
روند ابرو در طول دههها
ابروها قاب پنجرههای روح هستند و شکل و ظاهر کلی ما را تعریف میکنند.
دهه 1920
در دهه پر زرق و برق 1920، ابروهای باریک و قوسی شکل مُد بود. زنان با بهرهگیری از موچین و شانه، ابروهای خود را به نازکی یک رشته درمیآوردند و یک قوس بلند و اغراقآمیز ایجاد میکردند.
این ظاهر نماد روحیه رهایی و استقلال بود که این دهه را تعریف میکرد.
دهه 1930
در دهه 1930، ابروهای کمی پهنتر و طبیعیتر شدند. زنان همچنان ابروهای خود را قوس میدادند اما نه به اندازه دهه 1920.
این ظاهر ظریفتر و زنانهتر بود.
در دنیای مد و زیبایی، ابروها نقش مهمی در شکل دادن به ظاهر ما دارند و طی دهه ها، روندهای مربوط به ابرو دستخوش تغییرات قابل توجهی شده است.
قرن 19: ابروهای نازک و قوسی شکل
در اواخر قرن 19، ابروهای نازک و قوسی شکل بسیار رواج یافت. برای دستیابی به این ظاهر، ابروها را به طور کامل می چیدند و سپس با مداد یا زغال ابروها را برای ایجاد ظاهری مصنوعی ترسیم می کردند.
دهه 1920: ابروهای نازک و طبیعی
در دهه 1920، روند ابروها به سمت ابروهای نازک تر و طبیعی تر متمایل شد. ابروها با بهرهگیری از موچین به صورت ظریف برداشته می شدند و اغلب برای برجسته کردن ظاهر، از ریمل ابرو استفاده می شد.
دهه 1930: ابروهای پر و طبیعی
در دهه 1930، ارزش طبیعی بودن ابروها بیشتر مورد توجه قرار گرفت. ابروهای پر و طبیعی، نماد زیبایی در این دوران بود. ابروها به صورت سبک برداشته می شدند و تمرکز بر ضخامت و پرپشتی آنها بود.
دهه 1940 و 1950: ابروهای باریک و نوک تیز
در دهه های 1940 و 1950، روند ابرو بار دیگر به سمت باریک شدن پیش رفت. ابروها به شکل نوک تیز شکل داده می شدند و اغلب ناحیه میانی ابروها را به طور کامل می تراشیدند.
دهه 1960: ابروهای پهن و طبیعی
با آغاز دهه 1960، طبیعی بودن بار دیگر به کانون توجه بازگشت و ابروهای پهن و طبیعی محبوبیت یافتند. ابروها به صورت سبک برداشته می شدند و بر شکل طبیعی آنها تاکید می شد.
ابروها در طول دهه ها
ابروها از جمله عناصر مهم در زیبایی صورت هستند و در طول دهه ها، روند و سبک های متفاوتی را پشت سر گذاشته اند.
دهه 1920: ابروهای باریک و کوتاه
در این دهه، ابروها به شدت نازک و کوتاه برداشته می شدند، تقریبا به شکل یک خط صاف. این سبک به عنوان یک نماد زنانگی مدرن در نظر گرفته می شد.
دهه 1930: ابروهای کمانی شکل
در دهه 1930، ابروها کمی ضخیم تر شدند و به شکل کمان در آوردند. این سبک توسط شخصیت های سینمایی محبوب مانند مارلین دیتریش تبلیغ شد و به عنوان نشانه ای از ظرافت و هوشمندی شناخته می شد.
دهه 1940: ابروهای طبیعی تر
با شروع جنگ جهانی دوم، روند ابروها به سمت طبیعی تر شدن رفت. ابروها کمتر برداشته می شدند و بیشتر به شکل خودشان باقی می ماندند.
دهه 1950: ابروهای پرپشت و ضخیم
در دهه 1950، ابروهای پرپشت و ضخیم مد شدند. این سبک توسط الیزابت تیلور و سوفیا لورن محبوب شد و به عنوان نشانه ای از زیبایی و قدرت زنانه تلقی می شد.
دهه 1960: ابروهای نازک و پررنگ
با ظهور اصطلاح “چهره"، ابروهای نازک و پررنگ دوباره مد شدند. این سبک به عنوان نمادی از جوانی و بی گناهی در نظر گرفته می شد.
دهه 1970: ابروهای طبیعی و پرپشت
در دهه 1970، روند ابروها به سمت طبیعی تر شدن مجدد رفت. ابروها کمتر برداشته می شدند و بیشتر به حالت طبیعی خود رشد می کردند.
ابروها، قاب های ظریف چشمان ما، در طول تاریخ، روندهای مختلفی را تجربه کرده اند که منعکس کننده تغییرات فرهنگی و زیبایی شناسی است.
دهه ۲۰: نازک و قوس دار
در دهه ۲۰، ابروهای نازک و قوس دار بسیار رایج بود. این ابروها با بهرهگیری از موچین یا تیغ شکل داده می شدند و ظاهری ظریف و زنانه ایجاد می کردند.
این روند تحت تأثیر ستاره های سینمای صامت مانند کلارا بو و گریس کلی بود.
دهه ۴۰: طبیعی و پرپشت
با شروع دهه ۴۰، روند ابروها به سمت طبیعی تر شدن پیش رفت. ابروهای پرپشت و طبیعی مورد توجه قرار گرفت و شکل دادن به آنها کمتر متداول شد.
این تغییر مربوط به ظهور جنگ جهانی دوم بود که بر زیبایی پردازی تأثیر گذاشت.
دهه ۶۰: نازک و صاف
در دهه ۶۰، ابروهای نازک و صاف دوباره محبوبیت یافت. این ابروها اغلب با مداد ابرو کشیده می شدند تا ظاهری دقیق داشته باشند.
این روند تحت تأثیر آیکون های مد مانند توییگی قرار داشت.
روند ابرو در طول دهه ها تغییر قابل توجهی کرده است و هر دوره سبکی متمایز ایجاد کرده است.
دهه 1920: نازک و قوسی
در دهه 1920، ابروهای نازک، قوسی و اغراق آمیز مد روز بود. این سبک به عنوان “ابروی هالیوودی” شناخته می شد و ستاره های سینمای صامت مانند کلارا بو و جین هارلو این سبک را رواج دادند.
ابروهای نازک و قوسی با استانداردهای زیبایی غالب آن زمان مطابقت داشتند که بر ظرافت، زنانگی و ظاهری پسرانه تأکید داشت.
دهه 1930: نازک و طبیعی
در دهه 1930، ابروها به تدریج پرتر شدند و قوس کمتری داشتند. این سبک طبیعی تر و کمتر اغراق آمیز بود و ستاره های هالیوود مانند گریس کلی و لورن باکال این سبک را رواج دادند.
ابروهای نازک و طبیعی ظاهری کلاسیک و برازنده ایجاد می کردند و بر چشم ها تأکید داشتند.
دهه 1950: پرپشت و طبیعی
در دهه 1950، ابروها پرپشت تر شدند و تقریباً به ضخامت طبیعی خود بازگشتند. این سبک که توسط نمادهای زیبایی مانند آدری هپبورن و بریژیت باردو محبوب شد، بیانگر تغییر در ارزش های زیبایی شناسی بود که بر طبیعی بودن و فردیت تأکید داشت.
ابروهای پرپشت و طبیعی ظاهری جوان و سرزنده ایجاد می کردند و به برجسته کردن ویژگی های صورت کمک کردند.
دهه 1980: ضخیم و قوسی
در دهه 1980، ابروها ضخیم تر و قوسی تر شدند و سبک ابروی “پاور برو” به وجود آمد. این سبک توسط خوانندگان پاپ مانند مدونا و سیندی لاپر محبوب شد و نمادی از قدرت، جسارت و فردگرایی بود.
ابروهای ضخیم و قوسی نوعی بیان جسورانه ایجاد می کردند و به برجسته کردن استخوان ابرو و ناحیه چشم کمک می کردند.
دهه 1990: نازک و باریک
در دهه 1990، ابروها دوباره نازک و باریک شدند و قوس کمتری داشتند. این سبک توسط مدل هایی مانند کیت ماس و وینونا رایدر محبوب شد و ظاهری شیک و براق ایجاد کرد.
ابروهای نازک و باریک ظاهری جوان و ظریف ایجاد می کردند و به ایجاد تعادل در ویژگی های دیگر صورت کمک می کردند.
دهه 2000: پرپشت و طبیعی
در دهه 2000، ابروها دوباره به سمت ضخامت طبیعی خود بازگشتند. این سبک طبیعی تأکید دوباره ای بر زیبایی فردی و زحمت کمتر بود.
ابروهای پرپشت و طبیعی ظاهری جوان، سالم و بدون زحمت ایجاد می کردند و به برجسته کردن چشم ها و ایجاد تعادل در صورت کمک می کردند.
[یکشنبه 1403-11-21] [ 05:42:00 ب.ظ ]
|